21 ساله بود كه مردم شهر او را امین التجار می‌نامند. امین، پیش از آنكه برای زنده یاد علی امین یك نام خانوادگی باشد، برای وی یك لقب است. لقبی كه درستی و اعتماد مردم را نسبت به وی نشان می‌دهد و مسلماً این لقب به آسانی به دست نیامده است.
همه شهر رفسنجان او را می‌شناختند، فرماندار و قاضی القضات شهر به دیدنش می‌رفتند و این نبود جز اعتماد و امانتداری وی. خواندن زندگی نامه مرحوم علی امین برای كسانی كه می‌خواهند به صنعت، تجارت و كشاورزی بپردازند الگوی مناسبی است. جا دارد از آقای حسین امین- فرزند ایشان- كه اطلاعات زیادی در اختیار ما گذاشتند تشكر كنیم.

همه چیز از یك اتفاق ساده شروع شد، سالها پیش دو نفر كه البته یك نسبت خانوادگی دور با هم داشتند تصمیم می‌گیرند كارشان را گسترش دهند. در آن زمان یعنی سال 1330 كه تنها این دو در شهر رفسنجان آسیابی داشتند، هر دو اهل مشورت بودند و هیچ كدام اهل دوز و كلك نبودند. اوج كار آنها در سال 53 و در زمانی بود كه یك چهار دیواری را بالا آوردند و اسمش را كارخانه آرد گذاشتند. حاج حبیب ا... نخعی و محمود احمدیان نسب سال 1353 بنای كارخانه‌ای را گذاشتند كه اكنون كارخانه آرد توكل نام گرفته است.