همه چیز از یك اتفاق ساده شروع شد، سالها پیش دو نفر كه البته یك نسبت خانوادگی دور با هم داشتند تصمیم می‌گیرند كارشان را گسترش دهند. در آن زمان یعنی سال 1330 كه تنها این دو در شهر رفسنجان آسیابی داشتند، هر دو اهل مشورت بودند و هیچ كدام اهل دوز و كلك نبودند. اوج كار آنها در سال 53 و در زمانی بود كه یك چهار دیواری را بالا آوردند و اسمش را كارخانه آرد گذاشتند. حاج حبیب ا... نخعی و محمود احمدیان نسب سال 1353 بنای كارخانه‌ای را گذاشتند كه اكنون كارخانه آرد توكل نام گرفته است. اگر چه به علت كهولت سن و شاید بیماری و گرفتاری های زیاد امور را به فرزندان خلف خود واگذار كرده‌اند اما هنوز به كارخانه‌ای كه خود بنیانگذارش بوده‌اند سر می‌زنند و غافل از آن نیستند، شراكتی كه هنوز هم بین فرزندان آن دو ادامه دارد و شاید در نسل های بعدی نخعی ها و احمدیان ها در صنعت آرد ادامه داشته باشد.
اگر چه علی احمدیان نسب فرزند حاج محمود متولد 1345 در رفسنجان است، اما چهره‌اش به یك فرد سی ساله بیشتر شباهت دارد با موهای مجعد و تیره خود، جوانی شاداب و سر زنده به نظر می‌رسد. او هم از آشنایی پدرش با حبیب ا... نخعی توضیحاتی را می‌دهد و به زمان حاضر بر می‌گردد: "اكنون كارخانه توكل با 450 تن تولید در 24 ساعت و با تولید 3 نوع آرد نول برای استفاده در قنادی ها و ماكارونی، آرد ستاره برای نان فانتزی و حرارت غیرمستقیم و آرد سبوس گرفته برای مصرف نانوائی ها جزء پیشرفته ترین، بزرگترین و مدرن‌ترین كارخانه های آرد كشور است."
او از سال 68 كه پس از اخذ دیپلم از خدمت سربازی بر می‌گردد. رئیس هیئت مدیره كارخانه می‌شود و از سال 81 تاكنون مدیرعامل كارخانه است: خودش می‌گوید: "در شركت آن چیزی كه مهم است و می‌تواند شراكت را پایدار كند، صداقت، تفاهم و احترام گذاشتن به همدیگر است. ما رضای خدا را در رضای مردم می‌دانیم."
احمدیان نسب و نخعی سه سال است كه در اجلاس سالیانه آرد كشورهای جهان شركت می‌كنند، احمدیان نسب در این مورد می‌گوید: "اجلاس IEOM سالیانه در یكی از كشورهای جهان برگزار می‌شود، در این اجلاس از كشورهای مختلف دنیا از جمله آمریكا، كانادا و استرالیا به عنوان گندم خیزترین كشورهای دنیا، آلمان و ایتالیا به عنوان سازنده پیشرفته ترین ماشین آلات صنعتی مربوط به آرد و نان و همین طور از كشورهای مصرف كننده حضور دارند و ما برای آشنایی از تكنولوژی روز به این اجلاس در 3 سال اخیر رفته ایم."
سوال آخری كه احمدیان نسب را خطاب می‌كنم این است كه ارزیابی شما از وضعیت صنعت رفسنجان چیست؟:"ببینید اكنون در رفسنجان كه گندمی وجود ندارد، كارخانه بزرگ آرد توكل وجود دارد و این نشان می‌دهد كه رفسنجان می‌تواند به یك قطب صنعتی تبدیل شود با توجه به سرمایه‌هایی كه در رفسنجان وجود دارد و با توجه به این كه در بخش كشاورزی با كم آبی مواجه هستیم چاره‌ای نداریم جز این كه به سوی صنعتی شدن پیش رویم."